هیأت وزیران در جلسه مورخ 1376/9/30به استناد به اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب نمود:
1ـ به منظور ایجاد هماهنگی در بین سازمانهای مناطق آزاد تجاری، صنعتی جمهوری اسلامی ایران، شورایی به ریاست رییس جمهور و مرکب از افراد زیر تشکیل میشود:
وزرای امور اقتصادی و دارایی، بازرگانی، کشور، کارو امور اجتماعی، صنایع و معادن، راه و ترابری، نفت، نیرو، مسکن و شهرسازی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، رییس سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور، رییس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، رییس سازمان حفاظت محیط زیست و دبیر شورایعالی مناطق آزاد تجاری، صنعتی.
2ـ وظایف و اختیارات هیأت وزیران، موضوع قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری، صنعتی ــ مصوب 1372 ــ و اصلاحیههای بعدی آن از جمله قانون اصلاح قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری،صنعتی ــ مصوب 1377ــ (به استثنای تبصره(3) ماده(1)قانونمزبور) به کمیسیون مرکب از وزرای موضوع بند (1) این تصویبنامه محول میشود.
ملاک تصمیمگیری کمیسیون، موافقت اکثریت اعضای حاضر و حداقل چهار نفر میباشد. مصوبات کمیسیون درصورت تأییدرییس جمهور با رعایت ماده (19) آییننامه داخلی هیأت دولت قابل صدور خواهد بود.
3ـ شورا و کمیسیون موضوع بندهای (1) و (2) دارای دبیرخانهای میباشند که زیر نظر دبیر شورا و کمیسیون مزبور که با حکم رییس جمهور منصوب میگردد، اداره میشود.
مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران
ماده 1 ـ در این تصویبنامه واژه های زیر به جای عبارتهای مشروح مربوط به کار میرود:
سرزمین اصلی: کشور جمهوری اسلامی ایران به استثنای مناطق آزاد تجاری ــ صنعتی
سازمان: سازمان هریک از مناطق آزاد تجاری ــ صنعتی جمهوری اسلامی ایران
منطقه: هر یک از مناطق آزاد تجاری ــ صنعتی جمهوری اسلامی ایران
سرمایه گذاری : به کارگیری سرمایه در اشکال مختلف در هر یک از فعالیتهای اقتصادی به منظور تولید کالا و یا خدمت.
سرمایه خارجی : کلیه سرمایههای موضوع ماده (3) این مقررات (به استثنای وجوه ریالی) که توسط اتباع ایرانی از خارج ازسرزمین اصلی به مناطق وارد میشود.
سرمایه ارزی: سرمایههای موضوع ماده (3) این مقررات (به استثنای وجوه ریالی) که توسط اتباع ایرانی از خارج از سرزمین اصلی به مناطق وارد شود.
سود ویژه: مازاد درآمد تحقق یافته یک بنگاه بر هزینه های واقع شده در یک دوره مالی که از فعالیتهایی که به قصد انتفاع صورت گرفته است، ناشی و طبق اصول پذیرفته شده حسابداری شناسایی و اندازهگیری شود.
ماده 2 ـ کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی و مؤسسات اعم از ایرانی و خارجی و سازمانهای بین المللی طبق این مقررات میتوانند مستقلا و یا با مشارکت سازمان و شرکتهای تابع آن یا با مشارکت یکدیگر در مناطق آزادسرمایه گذاری نمایند و سرمایه پذیرفته شده آنان مشمول این مقررات میشود.
ماده 3 ـ سرمایه از لحاظ این مقررات عبارت است از:
الف ــ وجوه ریالی و ارزهای قابل تبدیل در مناطق (هر منطقه).
ب ــ ماشین آلات، تجهیزات، لوازم و ابزارکار.
پ ــ حقوق مالکیت صنعتی شامل حق اختراع، دانش فنی و علایم و نام های تجاری.
ت ــ وسایل حمل و نقل زمینی، هوایی و آبی مربوط به موضوع سرمایه گذاری.
ث ــ تمام یا قسمتی از سود ویژه قابل انتقال که در مناطق آزاد حاصل و به سرمایه اصلی اضافه شده یا در فعالیت مجاز دیگری که مشمول این مقررات باشد، به کار انداخته شود.
تبصره ـ در موارد خاص قبول مواد اولیه و قطعات نیمه ساخته به تشخیص سازمان مناطق به عنوان بخشی از سرمایه خارجی امکانپذیر است.
ماده 4 ـ سرمایه ها تحت شرایط پذیرفته شده و مشمول این مقررات خواهند بود:
الف ــ در فعالیتهای مجاز در هر منطقه به کار برده شود.
ب ــ مراحل کامل اخذ مجوز سرمایه گذاری و ثبتسرمایه موضوع مواد (6) و(7) را طی کند.
پ ــ مستلزم اعطای امتیاز یا حقوق انحصاری به سرمایه گذار توسط سازمان نباشد.
ماده 5 ـ سرمایه گذاران خارجی میتوانند در فعالیتهای اقتصادی منطقه به هر نسبتی سرمایه گذاری نمایند.
ماده 6 ـ سرمایه گذاران موضوع ماده (2) این مقررات که میخواهند سرمایه خود را به هریک از مناطق آزاد وارد کنند، باید درخواست خود را به همراه پرسشنامهای که توسط دبیرخانه و سازمانهای مناطق تهیه و در اختیار آنها قرار خواهد گرفت به سازمان هر منطقه تسلیم نمایند. درخواستهای واصله در هر منطقه توسط سازمان همان منطقه مورد بررسی قرار میگیرد و مجوز سرمایه گذاری توسط سازمان همان منطقه صادر میشود.
تبصره 1ـ درخواستهای سرمایه گذاران خارجی که متقاضی تضمین و حمایت (موضوع ماده (21) قانون اصلاح قانون چگونگی اداره مناطق آزادتجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران) میباشند، توسط کمیتهای مرکب از نمایندگان دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد (رییس کمیته)، سازمان سرمایه گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی (وزارت امور اقتصادی و دارایی) و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور بررسی خواهد شد و بر اساس پیشنهاد کمیته مذکور و تصویب اکثریت وزرای عضو شورایعالی مناطق آزاد، مجوز سرمایه گذاری برای آنها صادر میشود.
تبصره 2ـ هرگونه تغییر درمشخصات درج شده در پرسشنامه و مجوز سرمایه گذاری با اطلاع سازمان و حسب تشخیص،با موافقت مرجع صادرکننده مجوز، صورت میگیرد.
تبصره 3ـ بهره برداری از فعالیت موضوع مجوز سرمایه گذاری منوط به صدور مجوز بهره برداری توسط سازمان میباشد.
ماده 7 ـ دارنده مجوز سرمایه گذاری موظف است ظرف مدتی که در مجوز سرمایه گذاری تعیین میشود، درصد معینی از سرمایه را برای شروع عملیات اجرایی موضوع مجوز سرمایه گذاری به منطقه وارد نماید.
ماده 8 ـ ورود و ثبت سرمایه در مناطق آزاد به ترتیب زیر صورت میگیرد:
1ـ سرمایه های موضوع بند (الف) ماده (3) این مقررات به حساب واحد مورد سرمایه گذاری نزد بانکها (یا مؤسسات اعتباری مجاز) واریز میگردد. با احتساب معادل ریالی یا ارزی حسب مورد درتاریخ واریز طبق گواهی بانک (یا مؤسسه اعتباری مجاز) به عنوان سرمایه سرمایه گذار در دفاتر سازمان هر منطقه ثبت میشود.
2ـ سرمایه های موضوع بندهای (ب) و (ت) ماده(3) این مقررات در حدود مندرج در مجوز سرمایه گذاری براساس ارزش سیف آنها به موجب اسناد و صورت حسابهای مربوط پس از رسیدگی توسط سازمان هر منطقه مجموعا به یکی از ارزهای قابل تبدیل، در تاریخ ترخیص تعیین و ضمن ثبت ارزش ارزی، معادل ریالی آن به نرخ روز بازار ارز منطقه، از همان تاریخ به عنوان سرمایه سرمایه گذار در دفاتر سازمان هر منطقه ثبت میشود.
3ـ سرمایه های موضوع بند (پ) ماده(3) این مقررات پس از تأیید ارزش آنها توسط سازمان هر منطقه قابل ثبت به عنوان سرمایه در دفاتر هر سازمان میباشد. چگونگی زمانبندی اختصاص ارزش دانش فنی به حساب سرمایه به موازات انتقال دانش فنی صورت میگیرد.
4ـ سرمایه های موضوع بند (ث) ماده (3) این مقررات پس از تأیید مؤسسه حسابرسی مورد وثوق سازمان هر منطقه به ترتیب زیر به عنوان سرمایه سرمایه گذار، در دفاتر سازمان هر منطقه ثبت میشود:
الف ــ با هدف افزایش سرمایه به منظور توسعه سرمایه گذاری در همان واحد، پس از کسب موافقت سازمان هر منطقه.
ب ــ با هدف افزایش سرمایه برای سایر موارد در همان واحد، بااطلاع سازمان هر منطقه.
پ ــ با هدف سرمایه گذاری در فعالیت دیگری غیر از فعالیتی که برای آن مجوز صادر شده است، پس از طی مراحل موضوع ماده (6)این مقررات.
5 ـ هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه غیر نقدی وارده طبق تشخیص سازمان ناقص، معیوب و یا غیرقابل استفاده باشد و یا با مشخصات اظهار شده در تقاضا منطبق نباشد و یا بیش از ارزش واقعی آن اظهار شده باشد، آن قسمت از بها که مورد تأیید سازمان قرار نگرفته است در حساب سرمایه منظور نمیشود.
6 ـ چنانچه کالاهای سرمایه ای موضوع بندهای (ب) و (ت) ماده (3)این مقررات که متعلق به سرمایه گذاران خارجی بوده و قبلا در سرزمین اصلی به کار انداخته شده است با اخذ مجوز از مراجع ذیربط در سرزمین اصلی به مناطق انتقال یابند، انتقال این کالاها از موارد نقل و انتقال سرمایه داخلی محسوب میشود و تابع ضوابط این تصویبنامه خواهد بود.
ماده 9 ـ سرمایه گذار میتواند سرمایه هایی را که به منطقه وارد میکند، بیمه نماید. در صورتی که به دلیل وقوع حادثه، مؤسسه بیمه مزبور طبق مقررات بیمه نامه جانشین سرمایه گذار شود، این جانشینی به واسطه پرداخت خسارت به بیمه گذار به رسمیت شناخته میشود اما انتقال سرمایه محسوب نمیشود.
ماده 10ـ سرمایه سرمایه گذاران خارجی که طبق ماده) (6این مقررات به مناطق وارد میشود مورد حمایت این مقررات بوده واز مزایا و تسهیلات آن برخوردار میباشد.
تبصره ـ سرمایه سرمایه گذاران خارجی که پذیرش آنها مطابق تبصره (1) ماده (6) این مقررات به تصویب اکثریت وزرای عضو شورایعالی مناطق آزاد رسیده باشد، چنانچه در مواردی به وسیله قانون به نفع عموم ملی شود یا اینکه از سرمایهگذاران یاد شده سلب مالکیت شود جبران عادلانه خسارت به عهده دولت جمهوری اسلامی ایران میباشد. پرداخت خسارت به مأخذ ارزش بازاری سرمایه گذاری بلافاصله قبل از ملی شدن و یا سلب مالکیت خواهد بود و سرمایه گذار خارجی ظرف مدت سه ماه از تاریخ ملی شدن یا سلب مالکیت، تقاضای جبران خسارت را به سازمان منطقه تسلیم نماید.
ماده 11 ـ کلیه واحدهایی که به موجب مجوز سرمایه گذاری در منطقه ایجاد میشوند مکلفند همه ساله گزارش عملکرد و صورتهای مالی خود را به سازمان ارسال نمایند. صورتهای مالی باید به تأیید مؤسسه حسابرسی مورد وثوق سازمان رسیده باشد.
ماده 12 ـ خروج سود ویژه و مبالغ مربوط به اصل و منافع حاصل از فعالیتهای اقتصادی سرمایه های خارجی و سرمایه های ارزی ایرانیان و همچنین مبالغ ناشی از فروش، یا واگذاری این گونه سرمایه ها از مناطق مجاز است.
سازمان هر منطقه به درخواست این گونه سرمایه گذاران و پس از احراز این که مبالغ مورد درخواست برای خروج از مناطق، حاصل به کار انداختن سرمایه ثبت شده سرمایه گذاران در موضوع مجوز سرمایهگذاری میباشد و حصول اطمینان از موارد مندرج در تبصره زیر، تأیید لازم را ظرف یک هفته از تاریخ وصول درخواست صادر مینماید.
تبصره ـ سازمان هر منطقه باید در بررسیهای خود، ملاحظات مربوط به برخورداری سرمایه گذار از معافیتهای مالیاتی موضوع ماده (13) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری ــ صنعتی و نیز خالص بودن مبالغ مورد درخواست برای خروج را مورد توجه قرار دهد.
ماده 13 ـ پرداختهای مربوط به اقساط اصل وام و هزینه های متعلقه، قراردادهای حق اختراع، دانش فنی، کمکهای فنی و مهندسی، علایم تجاری، مدیریت و قراردادهای مشابه درچارچوب طرحهای سرمایه گذاری بر اساس قراردادهای مربوط و صورتهای مالی با اطلاع سازمان مجاز میباشد.
ماده 14 ـ سرمایه گذاران میتوانند سهام یا سهمالشرکه خود را با موافقت سازمان منطقه به سرمایه گذاران دیگر واگذار نمایند. در این صورت انتقال گیرنده از هر نظر جانشین سرمایهگذار اول میشود.
ماده 15 ـ انتقال سرمایه از یک منطقه به منطقه دیگر تابع مقررات سرمایه گذاری در مناطق مبدأ و مقصد می باشد.
ماده 16 ـ موارد اختلاف بین سرمایه گذار خارجی وطرف ایرانی براساس قراردادها و توافقهای کتبی حل خواهد شد.
ماده 17 ـ در صورتی که سرمایه خارجی متعلق به دولت یا دولتهای خارجی باشد، اینگونه سرمایه ها خصوصی تلقی خواهدشد و تابع قوانین و مقررات تجاری بوده و از مصونیت دولتی و دیپلماتیک برخوردار نمیباشد.