کنوانسیون حقوق کودک
پیمان نامه حقوق کودک مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد 20 نوامبر 1989
قبل از تصویب پیمان نامه مذکور ، ضرورت ارائه مراقبت ویژه برای کودک در اعلامیه حقوق کودک ژنو مورخ 1924 ودراعلامیه حقوق کودک مصوب مجمع عمومی در بیستم نوامبر 1959 تصریح گردیده بود . ودر اعلامیه جهانی حقوق بشر ودر میثاق بین المللی مربوط به حقوق مدنی وسیاسی (به ویژه مواد 23و24 ) ودرمیثاق بین الملی مربوط به حقوق اقتصادی واجتماعی وفرهنگی (به ویژه ماده 10 ) ودراساسنامه ها واسناد سازمان های تخصصی وسازمانهای بین المللی مرتبط با رفاه کودکان نیز به رسمیت شناخته شده بود.
دراعلامیه حقوق کودک تصریح گردیده است : کودک به دلیل عدم رشد کامل جنسی وذهنی ، قبل از تولد ونیز پس از .آن نیازمند محافظت ومراقبت ویژه ، از جمله حمایت حقوقی مناسب است
یکی از مسایل اساسی در این ارتباط ، حقوق مربوط به حمایت ورفاه کودکان با اشاره خاص به امر نگهداری توسط خانواده جایگزین ، فرزند خواندگی ملی وبین المللی است . زیرا کشورهای عضو در مواد ذیل این موضوع را پذیرفته اند
2-1- تولد کودک باید بلافاصله پس از به دنیا آمدن او ثبت شود وکودک از بدو تولد از حق داشتن نام ، حق کسب تابعیت وتا حد امکان از حق شناختن والدین وقرارگرفتن تحت مراقبت آنان برخوردار باشد .
2-2- دولت های عضو متعهد می شوند حق کودک برای حفظ هویت خود ، از جمله تابعیت ، نام وروابط خانوادگی را مطابق قانون وبدون مداخله غیر قانونی محترم بشمارند .
2-3- درمواردی که کودک به صورت غیر قانونی از تمام یا برخی از حقوق مربوط به هویت خود محروم شود ، کشورهای عضو حمایت ومساعدت مقتضی را برای استیفای سریع هویت او فراهم خواهند آورد .
2-4- به منظور جلوگیری از ربوده شدن ، فروش یا قاچاق کودکان به هر منظور وبه هرشکل ، کشورهای عضو ، کلیه اقدامات مقتضی ملی ، دوجانبه وچند جانبه را به عمل خواهند آورد .
بازگشت به صفحه نخست